Zespół interwencyjny – tu gdzie pracuje – to grupa różnych ludzi którzy razem spotykają się jedynie w celu ratowania, a w zasadzie przywracania życia. Nie są to przypadkowe osoby, wyrwane z kontekstu swoich bieżących zadać na dyżurze, ale konkretne osoby które w tym dniu na dyżurze są własnie oddelegowane do tej konkretnej funkcji.
Komunikacja odbywa się poprzez przyciski “NZK” rozmieszczone w wielu miejscach szpitala (po kilka na każdy oddział) z których sygnał wysyłany jest na pagery zespołu interwencyjnego z informacją co się dzieje (np. Zatrzymanie krążenia) oraz lokalizacją miejsca zdarzenia (np. 3 pietro, budynek H, oddział. Pulmonologia).
Pielęgniarki na tym oddziale mają wówczas zadanie wystawić pachołek (taki drogowy jak przy malowaniu jezdni ) przed salę w której doszło do zatrzymania po to żeby zespół interwencyjny nie szukał po salach. Następnie pod chorym umieszczają deskę to RKO i podejmują BLS (uciskanie klatki i oddechy ratownicze).
Skład zespołu interwencyjnego i funkcje:
Szefem zespołu staje się dyżurny lekarz (Medisinsk sekundærvakt lege/overlege) klinicznych oddziałów zachowawczych (Medisinsk klinikk) czyli mówiąc prościej odpowiednik polskiego szefa dyżuru na internie kardiologicznej. Jeśli NZK dotyczy dziecka (pacjent < 16 r.ż.) funkcję szefa przejmuje dyżurny lekarz pediatra. Na Bloku operacyjnym, sali pooperacyjnej i OIT funkcję tę pełni lekarz anestezji.
Do jego zadań należy:
- Koordynowanie zespołem reanimacyjnym
- Wstępna diagnostyka, ocena i ewentualnie defibrylacja po przejściu na tryb manualny (w tym przypadku przejmuje on automatycznie funkcję kierownika algorytmu)
- Ocena potrzeby zastosowania przesskórnego PCI
- Po zakończeniu działań reanimacyjnych i rozejścia się zespołu dalej prowadzi pacjeta
- Ocenia potrzebę dalszej reanimacji lub odstąpienia w uzgodnieniu z lekarzem anestezji
- Informuje rodzinę chorego
Lekarz anestezji / Anestezjolog.
- Staje się szefem zespołu interwencyjnego i koordynuje jego działania w przypadku NZK na sali operacyjnej, pooperacyjnej oraz OIT
- Udrażnia drogi oddechowe, zabezpiecza je instrumentalnie (intubacja), ocenia klinicznie położenie rurki intubacyjnej i podłącza EtCO2
- Zakłada wkłucie iv. lub io.
- Odpowiada za zamówienie transportu jeśli pacjent wymaga PCI
- Wspólodpowiada za ocenę celowości dalszych działań reanimacyjnych lub odstąpienia
Lekarz stażysta (turnuslege) na oddziale gdzie NZK ma miejsce
- Uciskanie klatki piersiowej
Pielęgniarka anestezjologiczna odpowiada za:
- Odpowiada za plecak reanimacyjny
- Udrażnia drogi oddechowe, zabezpiecza je instrumentalnie (intubacja), ocenia klinicznie położenie rurki intubacyjnej i podłącza EtCO2
- Zakłada wkłucie iv. lub io.
- Nabiera, przygotowuje i podaje leki we właściwym czasie.
- Uzupełnia plecak po zakończeniu działań.
Pielęgniarka intensywna:
- Jest kierownikiem algorytmu resuscytacji (ma odpowiedzialność za prowadzenie reanimacji zgodnie z wytycznymi NNR [Norweska Rada Resuscytacji] i ERC)
- Przynosi ze sobą defibrylator półautomatyczny (LP-1000)
- Podłącza defibrylator, ocenia rytm i wyzwala defibrylację
- Jest odpowiedzialna za organizacje zmian przy uciskaniu klatki (minimum 2 zmiany na pętle)
- Odpowiada za dokumentację
Pielęgniarki na oddziale gdzie doszło do NZK:
- Stwierdzająca o braku oznak życia wciska przycisk przywołujący zespół interwencyjny
- Rozpoczynają BLS do przybycia zespołu
- Wyprowadzają z sali pozostałych pacjentów i lokują ich w osłoniętych miejscach.
- Ustawiają pachołek drogowy przed salą w której doszło do NZK
Lekarz dyżurny oddziału do którego przypisany jest pacjent.
- Uczestniczy w diagnostyce i postępowaniu
- Uciska klatkę piersiową
- Prowadzi dokumentacje lekarską, pisze raport ze zdarzenia, ewentualnie wypisuje akt zgonu.
I w ten oto sposób każdy wie co ma robić, każdy zna swoje pole manewru i nie wchodzi innym w drogę, ale odpowiada też za to by wszystko było wykonane zgodnie z procedurą. Nie ma sytuacji, że ktoś nie wie, nie pamięta, dopiero idzie itd. Częste szkolenia w ramach godzin pracy wykluczają tego typu wymówki.
Be First to Comment